روزی نامه

وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت...

روزی نامه

وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت...

درباره من

قلم توتم من است، امانت روح القدس من است، ودیعه مریم پاک من است، صلیب مقدس من است. در وفای او، اسیر قیصر نمی شوم، زر خرید یهود نمی شوم، تسلیم فریسیان نمی شوم. بگذار بر قامت بلند و راستین قلمم به صلیبم کشند، به چهار میخم بکوبند، تا او که استوانه حیاتم بوده است، صلیب مرگم شود، شاهد رسالتم گردد، گواه شهادتم باشد، تا خدا ببیند که به نامجویی بر قلمم بالا نرفته ام، تا خلق بداند که به کامجویی بر سفره گوشت حرام توتمم ننشسته ام، تا زر بداند و زور بداند و تزویر بداند، که امانت خدا را فرعونیان نمی توانند از من گرفت، ودیعه عشق را قارونیان نمی توانند از من خرید و یادگار رسالت را بلعمیان نمی توانند از من ربود... هر کسی را، هر قبیله ای را توتمی است، توتم من قلم است. قلم زبان خدا است، قلم امانت آدم است، قلم ودیعه عشق است، هر کسی را توتمی است، و قلم توتم من است. و قلم توتم ما است. ادامه...

آمار : 20190 بازدید Powered by Blogsky

بی صلوات عبور نکنید

آقا این باشه یه سند واسه روزایی که یه کاره ای توی این مملکت شدیم ؛ البته اگه گلچین روزگار نچینه مارو

اسم اتوبان ها رو عوض کنم شاید ؛ می خوام اسم شخصی رو خیلی هاشون بزارم. اتوبان ستاری رو بزارم مدرس ، مدرس رو بزارم باکری ، باکری رو بزارم همت و حکیم رو بزارم کامبیز. یه خیابون هم می ذارم به نام بابام: خیابان غلام حسین. پدرم آخه واسه این مملکت زحمت کشیده. جوونیشو تو این مملکت داده. زانوهاش تو همین مملکت آب آوردن و چشماش همین جا بوده که ضعیف شده.

این جا؟ «خیابان غلام حسین» لطفاً با حوصله برانید ؛ از غلام حسین نباید سرسری عبور کرد.

ام جی سه‌شنبه 16 خرداد 1391 ساعت 14:50