چقد جنگلَ خوسی، ملت و َسی، خسته نُبُستی، می‌جان جانانا،
تَرا گَمَه میرزا کوچک خانا
خدا دانه که من،نتانم خفتن، از ترس دشمن،می دل آویزانا،
ترا گمه میرزا کوچک خانا
چِر ِه زوتر نایی، تندتر نایی،تنها بنایی، گیلان ویرانا،
ترا گمه میرزا کوچک خانا
همه چیز در هجوم کلمه ها اتفاق می افتد
و ما بسان سرخ پوستان
دور آتش کلمه ها جمع هستیم و فریاد میزنیم
و با صدای نفسهای نالان آنهاست که می فهمیم
زندگی هنوز ادامه دارد